Kolorimeter OF-101 w drewnianej skrzynce

Louis Jules Duboscq, francuski producent narzędzi, skonstruował kolorymetr dla profesora chemii przemysłowej w Akademii Handlowej w Paryżu w 1854 roku. Kolorymetr Duboscqa nie był pierwszym tego typu urządzeniem na rynku, ale, jak twierdził później, był pierwszym, który umożliwiał jednoczesne porównanie kolorów dwóch cieczy. Duboscq opisał ulepszoną wersję urządzenia przed Francuską Akademią Nauk w 1868 roku, twierdząc, że nadaje się ono do analizy materiałów barwnych do celów komercyjnych. Urządzenie to miało dwie szklane rurki, jedną dla roztworu standardowego, a drugą dla analizowanej próbki. Światło odbijało się od lustra od dołu do góry przez rurkę, załamywało się w zestawie pryzmatów i było obserwowane przez okular. Identyczne szklane tłoki w każdej rurce umożliwiały operatorowi regulację wysokości słupa cieczy, aż intensywność wydawała się taka sama. Po śmierci Duboscqa w 1886 r. kolorymetr Duboscqa stał się znacznie ważniejszy niż za jego życia, zwłaszcza wśród biochemików, którzy odkryli, że w połączeniu z odpowiednimi odczynnikami stanowi on skuteczną i wydajną technikę identyfikacji substancji obcych w płynach ustrojowych. Kilka francuskich i niemieckich firm produkowało kolorymetry Duboscqa i modyfikowało je w pierwszych latach XX wieku, a Amerykanie poszli w ich ślady, gdy pierwsza wojna światowa ograniczyła dostawy europejskich towarów do Stanów Zjednoczonych. Pierwszy kolorymetr Duboscqa firmy Bausch & Lomb, wprowadzony na rynek w 1920 roku, był wzorowany na francuskim projekcie optycznym, ale elementy mechaniczne zostały zmienione: podstawa i rama zostały wykonane z ciężkich odlewów; grzebień i zębnik były tak rozmieszczone, że głowice sterujące były zawsze w stałej pozycji; szklane czasze były wykonane z szlifowanych szklanych walców i płyt i zalane ciężkim metalem; były też regulowane noniusze. Firma Bauusch & Lomb opisała później swoje kolorymetry jako „precyzyjne narzędzia, które spełniają najbardziej wymagające wymagania analityków” i zaznaczyła, że będą one służyć „tam, gdzie kluczowa jest szybkość i dokładność”. Przykład ten jest oznaczony jako „BAUSCH & LOMB OPTICAL CO. ROCHESTER, NYUSA NR 4860”. Ma rozmiar 50 mm (tj. szklane rurki mają wysokość 50 mm) i może pochodzić z lat 30. XX wieku. National Bureau of Standards przekazało go do Smithsonian w 1965 roku. Źródło: DJ Warner, „The Duboscq Colorimeter”, Bulletin of the Scientific Instrument Society 88 (2006): 68-70. John T. Stock, „The Duboscq Colorimeter and its Vynálezce”, 71 (1994): 967-970. Produkt długo przechowywany w magazynie, bez gwarancji działania. Może nosić ślady użytkowania.